Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[p. 358]

[Vlaggeman]

VLAGGEMAN, z.n., m., des vlaggemans, of van den vlaggeman; meerv. vlaggemannen, en vlaggemans. Van vlag, vlagge, en man. De aanvoerder van evenveel welke partij: de toenmalige vlaggeman der voetianen. Anders ook vlagvoerder.