Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vijzel]

VIJZEL, z.n., m., des vijzels, of van den vijzel; meerv. vijzelen en vijzels. Verkleinw. vijzeltje. Een stampvat: zet den stamper in den vijzel. Zamenstell.: vijzelhoofd. Zie voorts vijze.