Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vijlsel]

VIJLSEL, z.n., o., des vijlsels, of van het vijlsel; zonder meerv. Van vijlen. Anders vijlstof. Het gene door vijlen van eenig metaal gescheiden wordt: met vijlsel van staal gemengd. Zamenstell.: staalvijlsel, enz.