Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vetstaart]

VETSTAART, z.n., m., des vetstaarts, of van den vetstaart; meerv. vetstaarten. Van vet en staart. De staart van een Arabisch slag van schapen, die soms 15, ja 20 pond wegen: de schapen sleepten hunne vetstaarten op kleine karretjes voort.