Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verzilveren]

VERZILVEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik verzilverde, heb verzilverd. Van het onscheidb. voorz. ver en zil-

[p. 317]

veren, van zilver. Met zilver overtrekken: al het koper was verzilverd.