VERVOLGZUCHT, z.n., vr., der, of van de vervolgzucht; zonder meerv. Van vervolgen en zucht, ziekte. Hevige drift tot vervolging van anders denkenden: vervolgzucht in het burgerlijke woedt vaak weinig minder, dan vervolgzucht in het Godsdienstige. Van hier vervolgzuchtig, anders vervolgziek, door vervolgzucht gedreven.
Auteursrechtvrij