[Verstikken]
VERSTIKKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verstikte, heb verstikt. Van het onscheidb. voorz. ver en stikken. Al stikkende verbruiken: ik heb al mijne zijde daaraan verstikt. Anders stikken, dan te voren: gij moet dien kant van den rok verstikken.
Auteursrechtvrij