Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Versnoffen]

VERSNOFFEN, onz. w., gelijkvl. Ik versnofte, ben versnoft. Van het onscheidb. voorz. ver en snoffen. Verkoud worden, bij Kil.; bij wien versnoft, of versnuft, als bijv. n., verkoud is.