Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verschroeven]

VERSCHROEVEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verschroefde, heb verschroefd. Van het onscheidb. voorz. ver en schroeven. Anders schroeven, dan voorheen: ik verschroefde het slot aan de deur. Van hier verschroeving.