Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V (1810)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

(1810)–P. Weiland– rechtenstatus


[Verlosser] VERLOSSER, z.n., m., des verlossers, of van den verlosser; meerv. verlosseren en verlossers. Van verlossen. Al, wie verlost: de verlosser des vaderlands. Op hem alleen als hunn' verlosser bouwen. L.D.S.P. Sij riepen, maer daer en was geen verlosser. Bijbelv. In de christelijke godgeleerdheid, Jezus Christus: de verlosser des menschdoms.