Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verloomen]

VERLOOMEN, onz. w., gelijkvl. Ik verloomde, heb verloomd. Van het onscheidb. voorz. ver en loomen, van loom. Loom, moede worden: 'k voel mijn leden vast verloomen. Fr. v. Dorp. Van hier verlooming.