[Verlies]
VERLIES, z.n., o., van het verlies; meerv. verliezen. Verkleinw. verliefje. Van het onscheidb. voorz. ver en het ongebruikelijke liezen, met weglating van den staart. Zie ver; en nopens liezen, zie verliezen. De daad van verliezen: door verlies van al, wat hij bezat. Verlies van goet, van bloet, van magen Brandt. De maare van dit verlies. Hooft. Waertoe is dit verlies der salve geschiet? Bijbelv. Het gene men verliest: mijn verlies is onberekenbaar. Verlies oft laeckagte aen goud ende silver. Kil. Zamenstell.: geldverlies, tijdverlies, enz.
Auteursrechtvrij