[Verlekkeren]
VERLEKKEREN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik verlekkerde, heb en ben verlekkerd. Van het onscheidb. voorz. ver en lekkeren, van lekker. Bedr., lekker, op lekkernijen verzot maken: gij verlekkert uwe kinderen. De nektartong verlekkert 't leerzaem oor op zoete toogen. Vond. Onz., zoo met iets ingenomen worden, dat men bijna in niets anders smaak vindt: hij zal er te veel op verlekkeren. Verlekkert op laffe leedigheit. Hooft.
Auteursrechtvrij