Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verkondschappen]

VERKONDSCHAPPEN, bedr. w. gelijkvl. Ik verkondschapte, heb verkondschapt. Van het onscheidb. voorz. ver en kondschappen. Verwittigen: ik zal er u van verkondschappen. Halma. Van hier verkondschapping.