Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verhanselen]

VERHANSELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verhanselde, heb verhanseld. Van het onscheidb. voorz. ver en hanselen. Verstellen: oude kleederen verhanselen. Verkoopen, verkwanselen: hij heeft zijn paard al weer verhanseld.