Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verhabbezakken]

VERHABBEZAKKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verhabbezakte, heb verhabbezakt. Van het onscheidb. voorz. ver en habbezakken. Verbluffen: gij moet hem niet verhabbezakken. In de gemeenzame verkeering.