[Vergewissen]
VERGEWISSEN, bedr. w., gelijkvl. Ik vergewiste, heb vergewist. Van het onscheidb. voorz. ver en gewissen, van gewis. Gewis, zeker, maken, verzekeren: de zaak schijnt mij nog niet genoeg vergewist. Men vergewiste mij daarvan volkomenlijk.
Auteursrechtvrij