Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vergenoegzaam]

VERGENOEGZAAM, bijv. n., vergenoegzamer, vergenoegzaamst. Van vergenoegen. Zie zaam. Ligt te vergenoegen: zij is van eenen vergenoegzamen aard. Van hier vergenoegzaamheid. Zamenstell.: onvergenoegzaam, onvergenoegzaamheid.