Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vergankelijk]

VERGANKELIJK, bijv. n., vergankelijker, vergankelijkst. Van vergaan. Dat voor vergaan vatbaar is: dat ik wete, hoe vergankelijk ik zij. Bijbelv. Van hier vergankelijkheid. Zamenstell.: onvergankelijk, onvergankelijkheid.