Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Veelgodendom]

VEELGODENDOM, z.n., o., des veelgodendoms, of van het veelgodendom; zonder meerv. Van veel en godendom. Eene menigte van gewaande Godheden, die gezamenlijk door een of meer volken vereerd worden: welk eene eer bewijzen vele dichters met nog heden ten dage aan het Grieksche en Romeinsche veelgodendom! In overeenstemming hiermede is veelgoderij de

[p. 65]

godsdienstige vereering van een veelgodendom, en veelgodist, een vereerder daarvan.