[Vastliggen]
VASTLIGGEN, onz. w., ongelijkvl. Ik lag vast, heb vastgelegen. Van vast en liggen. In eenen stand liggen, die niet ligtelijk verandert: het schip lag tusschen twee andere schepen vast. Aan den band liggen: als de hond niet vastligt, is hij vrij gevaarlijk.
Auteursrechtvrij