Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vastknellen]

VASTKNELLEN, bedr. w., gelijkvl. Ik knelde vast, heb vastgekneld. Van vast en knellen. Iets derwijze knellen, dat het vastzitte: ik heb mijn kleed tusschen de deur vastgekneld. Het schip zat in den mond der haven vastgekneld.