Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vastbinden]

VASTBINDEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik bond vast, heb vastgebonden. Van vast en binden. Al bindende onderling, of aan iets anders, vasthechten: zij werden aan elkanderen vastgebonden. Ik bond mijn paard aan eenen boom vast.