Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vaalt]

VAALT, vaalte, z.n., vr., der, of van de vaalt; meerv. vaalten. Een mesthoop, meest gebruikelijk in de zamenstelling mestvaalt: ja dat sijn afgangh niet alleen tot misse in de vaelt goet is. Visscher. Men kan het gevoegelijk tot vuil brengen.