Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[p. 330]

[Uitzijpen]

UITZIJPEN, onz. w., gelijkvl. Ik zijpte uit, ben uitgezijpt. Van uit en zijpen. Even als het voortdurend w. uitzijpelen, al zijpelende ergens uit vloeijen: de wijn zijpt rondom uit het vat uit. Van hier uitzijping, uitlekking.