Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitwisselen]

UITWISSELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik wisselde uit,

[p. 326]

heb uitgewisseld. Van uit en wisselen. Bij wisseling overgeven: het eene moet tegen het andere uitgewisseld worden. Krijgsgevangenen uitwisselen. Van hier uitwisseling.