Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitvlieden]

UITVLIEDEN, onz. w., ongelijkvl. Ik vlood uit, ben uitgevloden. Van uit en vlieden. Zich al vliedende ergens uit begeven: men zag den vijand aan alle kanten uit zijne legerplaats uitvlieden.