[Uitstuderen]
UITSTUDEREN, onz. w., gelijkvl. Ik studeerde uit, heb uitgestudeerd. Van uit en studeren. Ten einde studeren: het is jammer, dat men hem niet kan laten uitstuderen. Het deelw. uitgestudeerd, wordt als een bijv. n. gebruikt. Zie uitgestudeerd.
Auteursrechtvrij