Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitsnoeijen]

UITSNOEIJEN, bedr. w., gelijkvl. Ik snoeide uit, heb uitgesnoeid. Van uit en snoeijen. Al snoeijende van hout ontledigen, en verdunnen: snoei dien boom nog wat uit. Van hier uitsnoeijing.