[Uitrabbelen]
UITRABBELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik rabbelde uit, heb uitgerabbeld. Van uit en rabbelen. Op eenen rabbelenden toon uiten: gij rabbelt het uit. In Vriesland ook evenveel op welke wijze verklappen: heeft zij weer iet uitgerabbeld, dat zij zwijgen moest?
Auteursrechtvrij