[Uitluiden]
UITLUIDEN, bedr. w., gelijkvl. Ik luidde uit, heb uitgeluid. Van uit en luiden. Ook wel eens uitluijen. Door klokgelui eindigen: de kermis wordt uitgeluid. Met klokluiding uitbannen: men luidt hem uit. Uitschelden: zij heeft hem wakker uitgeluid.
Auteursrechtvrij