Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitloven]

UITLOVEN, bedr. w., gelijkvl. Ik loofde uit, heb uitgeloofd. Van uit en loven. Openlijk aan een ieder loven: er werd eene groote belooning uitgeloofd. Van hier uitloving. Zamenstell.: prijsuitloving.