[Uitloop]
UITLOOP, z.n., m., des uitloops, of van den uitloop; meerv. uitloopen. Van uitloopen. De daad van uitloopen: mijn paard struikelde in den tweeden uitloop van het wedrennen. De plaats, waardoor iets uitloopt: het water moet meer uitloop hebben. De plaats, waarop iets uitloopt: deze rivier heeft haren uitloop in eene andere. Het gene uitloopt: de boomen zijn vol van uitloopen.
Auteursrechtvrij