Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitknabbelen]

UITKNABBELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik knab-

[p. 276]

belde uit, heb uitgeknabbeld. Van uit en knabbelen. Al knabbelende uitholen: het brood is door de muizen uitgeknabbeld.