Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitkaatsen]

UITKAATSEN, bedr. w., gelijkvl. Ik kaatste uit, heb uitgekaatst. Van uit en kaatsen. Eenen kaatsbal uitslaan: hij kaatst den bal uit, ik sla hem terug. Van hier uitkaatser, uitkaatsing.