Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitgulpen]

UITGULPEN, bedr. w., gelijkvl. Ik gulpte uit, heb uitgegulpt. Van uit en gulpen. Met gulpen drin-

[p. 267]

kende, of gietende, ontledigen: hij gulpt de kan uit. Al gulpende uitdrinken, of uitgieten: gij gulpt al de melk den emmer uit.