Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitgestudeerd]

UITGESTUDEERD, bijv. n., zonder trappen van vergrooting. Eigenlijk een deelw. van uitstuderen. Al wie uitgestudeerd heeft: hij is in de regten uitgestudeerd. Voorts zegt men wegens iemand, die alle mogelijk overleg vruchteloos aangewend heeft, dat hij uitgestudeerd is.