Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitcijferen]

UITCIJFEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik cijferde uit, heb uitgecijferd. Van uit en cijferen. Door cijfering navorschen: ik zal het eens gaan uitcijferen. Overdragtelijk, kunstig overleggen, en regelen: wie heeft dat zoo fraai uitgecijferd?