Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitbootsen]

UITBOOTSEN, bedr. w., gelijkvl. Ik bootste uit, heb

[p. 250]

uitgebootst. Van uit en bootsen. Door nabootsing aanduiden, afmalen: 't beeld van een' braaven Prins afbeelden en uitbootsen de zwier van een goed vernuft. Oud. Van hier uitbootsing.