Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Twistachtig]

TWISTACHTIG, bijv. n. en bijw., twistachtiger, twistachtigst. Van twist en achtig. Zie achtig. Evenveel, als twistgierig, twistziek, twistzuchtig, tot twisten geneigd: het is een twistachtig volk. Waarom gedraagt gij u zoo twistachtig? Of evenveel als twistvol, met twist doormengd, van eenen twistenden aard, twistig: een twistachtig gesprek. Van hier twistachtigheid.