Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tweevoudig]

TWEEVOUDIG, bijv. n. en bijw., zonder trappen van vergrooting. Van twee en voudig. Dubbel, hetzelfde tweemaal genomen: het zal u tweevoudig vergolden worden.

Hoogd. zwiefältig, neders. twevoldig, bij Kero zuuifalda, Ottfrid. zuuifalta.