Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V (1810)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

(1810)–P. Weiland– rechtenstatus


[Tweedragtig] TWEEDRAGTIG, bijv. n. en bijw., tweedragtiger, tweedragtigst. Van tweedragt. Tot tweedragt genegen, of daaraan overgegeven: zij leven onder elkanderen zeer tweedragtig. Om den mensche tweedrachtigh te maken tegen sijnen vader. Bijbelvert. Van hier tweedragtigheid, tweedragtiglijk.