Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tusschenwerping]

TUSSCHENWERPING, z.n., vr., der, of van de tusschenwerping; zonder meerv. Van tusschen en wer-

[p. 230]

ping. Het werpen van iets ergens tusschen: door tusschenwerping van allerlei hindernissen.