Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tusschenhistorie]

TUSSCHENHISTORIE, z.n., vr., der, of van de tusschenhistorie; meerv. tusschenhistorien, en tusschenhistories. Verkleinw. tusschenhistorietje. Van tusschen en historie. Een geschiedverhaal, dat tusschen andere geschiedverhalen staat: met voorbijgaan van de gansche tusschenhistorie. Eene reeks van gebeurtenissen, die tusschen andere gebeurtenissen voorvielen: de tusschenhistorie bereidde alles voor de vernietiging van het rijk, dat door hem werd opgerigt. Een tusschen beide plaats grijpend geval: dat was eene leelijke tusschenhistorie.