Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Trekpleister]

TREKPLEISTER, z.n., vr., der, of van de trekpleister; meerv. trekpleisters. Van trekken en pleister. Eene trekkende pleister, en, in den boertenden stijl, iets aantrekkends: hij gaat steeds daar heen, hij moet daar eene trekpleister hebben.