TRAS, tieras, tiras, z.n., o., van het tras; zonder meerv. Bij Kil. terras. Cement, steenkalk: het moet met geene gemeene kalk, maar met tras, gemetseld worden. Legh de kelders in tiras. Vond. Overdragtelijk: en legg' de grontvest van den godsdienst in tieras. Moon. Van hier trassen, bij Kil. terrassen,
[pagina 174]
[p. 174]
met tras metselen, of bepleisteren. Zamenstell.: trasmolen, traswortel, een Malabaarsch gewas, enz.
Auteursrechtvrij