[Trappelen]
TRAPPELEN, onz. w., gelijkvl. Ik trappelde, heb getrappeld. Voortdurend werkw. van trappen. Gestadig trappen, meest gebruikelijk van moedige en weeldige paarden: die paarden trappelen geweldig. Ook van menschen: hoe staat gij zoo te trappelen? Dat heet den draeck op 't hart te trappelen. Vond. Van hier getrappel. Dit woord is evenzeer verwant aan trippelen, als trappen aan trippen.
Auteursrechtvrij