Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Traanoog]

TRAANOOG, z.n., o., des traanoogs, of van het traanoog; meerv. traanoogen. Van tranen en oog. Een oog, dat traant: gij hebt daar een leelijk traan-

[p. 169]

oog. Van hier traanoogen, schreijen, of ten minste eenige tranen in zijne oogen laten blinken: ik kon mij niet weerhouden van traanoogen.