Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tooverwortel]

TOOVERWORTEL, z.n., m., des tooverwortels, of van den tooverwortel; meerv. tooverwortels. Van tooveren en wortel. De wortel van een plantgewas, dat den naam van Mandragore voert: de kwakzalvers schrijven aan hunne zoogenoemde tooverwortels allerlei vreemde krachten toe.