Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Toonbank]

TOONBANK, z.n., vr., der, of van de toonbank; meerv. toonbanken. Verkleinw. toonbankje. Van toonen en bank. Eene bank of tafel, waarop een winke-

[p. 153]

lier of kramer zijne waren ten toon spreidt en verkoopt. Bij Kil. toonberdt, en toon. Zie dit laatste woord.